Het is een vaker gehoord fabel dat tien procent van de kinderen die opgroeien de verkeerde persoon als vader zien. Dat zou betekenen dat in tien procent van de zwangerschappen iemand anders de vader is van het geboren kind. In werkelijkheid ligt dit percentage een stuk lager. Het gebeurt echter alsnog wel dat kinderen worden geboren vanuit een buitenechtelijke relatie. Het kan zijn dat je twijfelt of jouw vader wel echt jouw vader is. In dat geval kan een vaderschapstest uitkomst bieden. In dit artikel leggen we de feiten aan je uit en helpen je op weg bij het maken van een weloverwogen beslissing.
Geen makkelijke keuze
Op het moment dat er enige twijfel bestaat of je vader ook echt je vader is, dan kom je in een lastige situatie terecht. Vaak is er enige aanleiding om te twijfelen aan de situatie, bijvoorbeeld door verhalen vanuit de omgeving of doordat er veel uiterlijke verschillen zijn. Op het moment dat je twijfelt aan de situatie dan moet je de beslissing om een vaderschapstest af te nemen niet te licht nemen. Op het moment dat je erachter komt dat je vader niet echt je vader is dan staat je wereld op zijn kop, zeker als je bent opgegroeid met deze persoon als vaderfiguur. Denk er dus goed over na of dit wel echt is wat je wilt. Op het moment dat je zeker weet dat je deze stap wilt nemen, dan is het goed om eerst even de van een afstandje naar de situatie te kijken. Wilt je vader überhaupt wel meewerken aan de test? En heb je überhaupt nog contact met je vader? Dit zijn allemaal factoren die meespelen.
Hoe het werkt
Bij het afnemen van de vaderschapstest is er wangslijmverlies nodig van het kind en de vader. Als de vader geen wangslijmvlies wilt afgeven, niet meer in leven is of niet meer in contact staat dan zijn er ook andere opties. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om via een verwantschapstest ook via wangslijmvlies van andere verwanten te kijken of er sprake is van vaderschap. Op het moment dat het benodigde materiaal is verzameld wordt In het laboratorium gekeken naar het DNA profiel. Er wordt niet gekeken naar de inhoudelijke kenmerken van het DNA. Er wordt gekeken naar de DNA sequentie en de verschillen tussen het ouderlijk DNA en het DNA van het kind. Op basis van de verschillen en overeenkomsten kan met vrij grote zekerheid worden gesteld of iemand wel of niet vader is.